Nietoperz spojrzał na rekina, a potem na pałac. Znając życie i ich szczęście zwierze to jest tam uznawane za święte/królewskie/wymierające/z innych przyczyn nietykalne i zabijając je, ściągną na siebie poważne kłopoty... mimo wszystko coś mu mówiło, że woli jednak zabić rybę.
W zasadzie sprawa wyglądała prosto: trzeba dostać się pod rekina, po czym jednym skrzydłem odchylić płetwę brzuchową, a drugim wbić sztylet w brzuch ryby, po czym błyskawicznym cięciem wzdłuż linii grzbietu zadać zwierzęciu szybką i bezbolesną śmierć. W teorii proste. W praktyce... sprawy nie ułatwiała dotąd jeszcze nieopatrzona rana na skrzydle. Trzeba szybko coś z nią zrobić...

Rzekł, wręczając kretowi sztylet. Wiedział, że Art nie wie, co robić, ale wiedział też, że Art wie, co przed chwilą pomyślał, więc i wie, co robić. Mocno zagmatwane, ale...
Wpłynąwszy do wraku Aquilli, znalazł zapasowy żagiel (jakimś cudem dalej suchy) i przy użyciu nożycobumerangu odtworzonego w międzyczasie ze szczątek tego zniszczonego w ognisku wyciął z niego bandaż. Kapitan nie może mieć mu tego za złe, zresztą żagiel może nie być już potrzebny temu statkowi.

Art dostał się pod rekina, po czym jedną łapą odchylił płetwę brzuchową, a drugim wbił sztylet w brzuch ryby, po czym błyskawicznym cięciem wzdłuż linii grzbietu zadał zwierzęciu szybką i bezbolesną śmierć. Miał gdzieś, że Czarnemu pewno chodziło o coś innego. Aha, i przy tym bardzo, bardzo uważał, żeby nie zginąć.

Autor sobie usiadł koło kapitana i próbował go jakoś pocieszyć. Uważał też, by nie zginąć w głupi sposób.

Czarny odetchnął z ulgą. Wziął od Arta swój sztylet i schował do pochwy.

Wskazał kapitana, dając do zrozumienia, by jego pytać o szczegóły.

Nietoperz wątpił, że strażnicy czy kto tam jest pozwolą im ta po prostu wejść do pałacu, ale chwilowo nie było innej opcji. Ruszył więc w kierunku Akwamarynowego Pałacu.

Autor poszedł za Czarnoksiężnikiem.

Art dołączył do Czarnego i Autora.

To było jak najbardziej do przewidzenia.

Autor, dokończył to, co powiedział strażnik. Bo może.

Autor nadal nie rezygnował.