Olexo krzyknął

Po czym pobiegł w stronę jakiegos moczaru.

Autor szybko pobiegł przez bagna, uważając bardzo, bardzo, bardzo, bardzo aby nie utopić się.

Nietoperz jakoś nie do końca ufał postaci. Ale trzeba coś powiedzieć...

Właściwie nigdy nie podobał mu się pomysł 'tworzenia" zaklęć - tworzyć można runy czy eliksiry, ale nie zaklęcia - ale nie był to najlepszy moment na myślenie nad naturą magii.

Autor trochę się przestraszył faktu, że Ż. Art ma bliskie kontakty z Celestine, ale... może wszystko będzie dobrze?

Czarny podszedł ostrożnie do jednej ze zbrój i zebrał trochę krwi paladyna w buteleczkę, po czym porządnie ją zakorkował.

Coś jednak podpowiadało mu, że zbyt łatwo poszło.

Powiedział krótko.

Czarny rzucił tylko okiem na laleczki voodoo. Wiedział, że przyjmowanie zaproszenia na herbatkę od Lenabeth to nie najlepszy pomysł, ale teraz już za późno. Trzeba udawać głupiego.

Starał się, by zabrzmiało to jak najbardziej naturalnie, choć i tak wiedział, że wiedźma już ich przejrzała. Zawsze pozostawał jeszcze ostateczny argument "To nie wina Silvera i jego zakonu, że Genesiss dał się pociąć zaostrzonym kartonikiem! Nie możesz ich o to obwiniać!". Zresztą pewnie i tak to tylko ją bardziej rozjuszy... po prostu trzeba dopić herbatkę i się wynosić. A najlepiej znaleźć jakiś sprytny sposób na uczynienie laleczek bezużytecznymi.