A. Crobat odwrócił się do reszty drużyny.

Spojrzał na Słońce, sprawdził, gdzie jest wschód, po czym, wspierając się na magicznym kiju, ruszył, starając się trzymać w cieniu czegokolwiek.

Avthor nagle się przebudził.

A Autor użył tej śmiesznej tarczy, żeby ochronić przyjaciół przed tym skorpionem - przynajmniej na chwilę.

Chwyciwszy jedną ręką tyczkę, a drugą kołnierz Urbana, Andriew wydłużył jeden z końców kija - ten bliższy ziemi - odrzucając tym samym siebie i łucznika na bezpieczną odległość. Następnie skierował broń w ogon pajęczaka z zamiarem podparcia go.

Ezuriens podrapał się po głowie i myślał, poruszając wargami. W końcu rzekł:

Ezuriens Barbarzyńca uderzył maczugą w ziemię, zyskując dodatkową siłę, po czym trzepnął skorpiona, unikając zręcznie kolca jadowego.

Matek ze względu na to, że boi się pajęczaków postanowił schować się bezpiecznie za kolegami