Czarny spojrzał na kreaturę, po czym obejrzał się na goniące drużynę potwory. Po chwili wahania wystrzelił z rakietnicy; to powinno na chwilę wystarczyć. Kreatura nie wyglądała na niebezpiecznego potwora, a przy tym była sama, ale mimo to wolał zachować ostrożność. Wysunąwszy się przed resztę drużyny ze skrzydłem wymownie opartym o rączkę sztyletu, spytał stwora:

"Odpowiedź pewnie tradycyjnie będzie brzmiała "powinienem spytać o to samo", pomyślał.

Rzekł Art, proponując jeszcze, że powie stworowi suchara.

Kim jesteś i co tu robisz?

Jak jesteś do nas nastawiony? Czy wiesz, co czeka nas dalej?

To jest moja wersja tego, co powinniśmy zrobić.

Czarnoksiężnik postanowił nie owijać w bawełnę ani nie okłamywać dziwnego stworzenia. Jeżeli też walczy z Czwartym, może pomóc, jeśli mu służy... cóż, przewaga pięciu plus hologram przeciwko jednemu.

Tu wskazał na hologram

Zgodził się z wodzem Nazguli zwykły, niczym się nie wyróżniający Autor8. No może tylko niebieską skórą.

Odpowiedział Olexo, taki ktośny ktoś.

Przybywamy tu, by pokonać Nestardiela. Porwał on kilku naszych... hmmmm... towarzyszy. Ten tu -
- posiada pewien potężny artefakt, który namw tym pomoże. Mam nadzieję, że to ci wystarczy za dowód... pomożesz nam?

Mruknął Czarnoksiężnik.

Rzucił szybko, patrząc na mapę Cyrku. Wiedział już mniej więcej, gdzie są, i gdzie jest Pan Potwór. Następnie zwrócił się do stworzenia:

Zgodził się z Czarnym Autor. Zaczął się zastanawiać, czy ten post nie jest przypadkiem spamem.

Zgodził się po raz duży z Czarnoksiężnikiem.

To będzie trudniejsze, niż myślałem... Panie Potworze, proszę na nas zaczekać!
Nie mamy zbyt wiele czasu na pogawędki. Jakiego chcesz dowodu?

Czarny nie miał czasu ani zamiaru wdawać się w bezowocne dyskusje. Nie miał daru przekonywania, zresztą jego rola to zbrojna eskorta - negocjacjami miał się zajmować Art.

Spróbował jeszcze, choć w praktyce miał zamiar zwinąć rozstawioną rakietnicę ruszać dalej niezależnie od odpowiedzi... chyba, że drużyna będzie jeszcze chciała chwilę tu zostać. Po cichu cieszył się, że stwór nie wydaje się ich zatrzymywać.

Znów zgodził się Autor.