Rozdział 1
Nad wielką krecią metropolią gasły wielkie gigantycznie reflektory, które zastępowały nad Poco Panym słońce i stopniowo zapalały się małe lampeczki przypominające gwiazdy. Wszyscy przyzwoici mieszkańcy miasta zasiadali właśnie z rodziną do spożywania batatów, a ci nieprzyzwoici także byli czymś zajęci. Tylko na ostatnim piętrze wysokiego wieżowca sięgającego aż po samo sklepienie pan kret Alex Blunt przeglądał właśnie super tajne foldery z sekretnymi papiórami. Były to protokoły z różnych misji, między inny z przejęcia bazy GC20, odzyskania akt DR. Budynku i innych takich tam. Pan Blunt lubił papierkową robotę, bo pozwalała mu się odprężyć. Łatwo się więc domyślić, że na jego biurku zawsze stał stos jakichś nieuporządkowanych formularzy, notatek i dokumentów do uzupełnienia. Jednak zadania które ma teraz, to mały pikuś w porównaniu z tymi które miał w młodości. Dawniej często narażał życie w tajnych operacjach. Mógłbym kontynuować tę ciekawą retrospekcję jeszcze całą noc, ale właśnie w tym momencie do gabinetu pana Alexa wkroczyła krótko i niedokładnie przystrzyżona, młoda kretonka, pani Jones. Na co dzień była uśmiechnięta, ale tym razem na jej twarzy malował się niepokój...
- Schwytali i zdekonspirowali ją!- powiedziała cichym głosem
- Liczyliśmy się ze stratami... najważniejszy jest przebieg misji... przyniosłaś może Jones protokoły o które cię prosiłem? - zapytał bez nutki niepokoju w głosie pan Blunt, który zawsze zachowywał powagę, niezależnie od sytuacji w której się znalazł
- Tak, oto wszystko co wiemy o przebiegu jej ostatniej misji. - rzekła kretonka i podała mu teczkę z napisem "TOP SECRET". Pan Blunt zaczął ją powoli przeglądać z niewzruszoną miną, po czym odłożył ją na biurko, po czym począł rozmyślał i odparł:
- Straciliśmy ją… akurat przed tym jak mieliśmy ją wysłać na jedną z najważniejszych misji…
- Ale co się teraz stanie? Jeżeli szybko nie dowiemy się co knują Szczury możemy potem mieć poważne problemy!
- Wiem, ale ona chyba to przewidziała… próbowaliście odczytać te tajemnicze znaki które przysłała w ostatniej wiadomości?
- Tak, to Hauhaski. Tłumaczenie trwało dosyć długo, między innymi dlatego że pisany jest zdecydowanie trudniejszy od mówionego a nasi lingwiści nie bardzo umieją szczekać…
- Ale udało się? – zapytał ze stoickim spokojem pan Blunt
- Tak, spójrz na ostatnią stronę z teczki…
Kret wyciągnął zawartość teczki i spojrzał na ostatnią stronę. Na niej pod dziwnymi, psimi symbolami napisane było ołówkiem „KARI-MATA-CHARI”

***
Kilka godzin później w całkowicie innym miejscu pewien kret właśnie wybierał się do lodówki, bo jego brzuch wydawał tajemnicze dźwięki. Nawet nie spodziewał się, że może to przypłacić życiem…
- Iiii jaaaaaa! – Kretes usłyszał długi krzyk i tylko przez chwile zobaczył nóż przelatujący nad jego króciutkimi włoskami, po czym zemdlał. Kto by się spodziewał, że ktoś chce na niego napaść w jego prywatnej kuchni. Po chwili poczuł na swoim policzku podmuch wiatru i otworzył oczy. Stała nad nim jakaś postać z wachlarzem i szklanką wody.
- Nic ci się nie stało Kretesie?- kret usłyszał nad sobą czuły głos i od razu podniósł się na równe nogi
- Co ty sobie wyobrażasz Kari-Mato?! – krzyknął wściekły Kretes
- Przepraszam, to było niechcący – rzekła suczka i schowała oczy za łapkami. W tym momencie do kuchni zajrzała Molly
- Długo jeszcze będziesz kroiła tego ananasa Kari?- zapytała kretonka nieświadoma tego co się zdarzyło w kuchni
- Molly, złapałem tego oto psa na niecnym uczynku próby zabójstwa!- powiedział Kretes z wyjątkowo śmiertelnie poważną miną. Suczka odsłoniła oczy i powiedziała z goryczą w głosie
- Ja tylko szybciej chciałam pokroić tego owoca!
- Spokojnie Kari-Mato… Kretesie, CO TY SOBIE WYOBRAŻASZ! KARI-MATA TO NASZA PRZYJACIÓŁKA! Już nie przejmuj się to był tylko nieszczęśliwy wypadek Kari. Kretesie masz tu sałakę z ananasa. Ja i Kari-Mata wychodzimy, jesteśmy i tak już porządnie spóźnione.

Na co się spóźnią bohaterki?
Czy Kretes lubi sałatkę z ananasa?
Co teraz zrobi Alex Blunt i pani Jones?

Fajny początek. Daję 8/10.

To może ja coś powiem, bo zabrakło wcześniejszego komentarza z mojej strony... To jest to opowiadanie które zapowiadałem w wywiadzie z Kacperem. Ten rozdział pisałem wyjątkowo długo bo chyba ponad miesiąc, ale następne ukażą się już szybciej bo wiem już co i jak
Na razie Kari-Mata nie jest jeszcze tajną agentką, ale wraz z rozwojem kolejnych wydarzeń będzie się musiała nią stać, ale nie będę tu wam więcej spoilerował.

Opowiadania nie były nigdy moją mocną stroną, ale trening czyni mistrza

Co tu powiedzieć?
Opowiadanie ciekawie się zapowiada, błędów nie zauważyłem. Akcja jest w bardzo dobrym stanie.
Jak na razie trudno ocenić, ale wraz z rozwojem akcji będzie pewnie lepiej.

Zgadzam się z przedmówcą. Fajnie się zapowiada. Dosyć ładnie. Oby tak dalej. A co do oceny to się wstrzymam, zobaczę jak pójdą ci kolejne rozdziały. Mam nadzieje, że opowiadanie będzie super.

Ładne opowiadanie, jestem pewna, że dalsze części będą jeszcze lepsze. Ocena to 9/10.