A podnieśmy ją, bo czemu niby nie?

Nie no. Sądzę, że powinniśmy to podnieść. Najwyżej zginiemy, co tam.

Hm, hm. Co do życia, uważam, że powinniśmy (wybacz, Marta) poświęcić życie siostry Kretesa, w sumie i tak nic nie robi, a poświęcenie życia osoby aktywnej byłoby niemądre.

Ciężko mi to przechodzi przez gardło, ale... zgodzę się z Mątusiem co do poświęcenia życia jednej osoby z grupy (Matuś, mogłem Cię podpalić, byłoby po sprawie, hehe). Niestety, Quatrina jest ciutkę nieaktywna (próbowałem jej przemówić do rozsądku, aby coś zrobiła, ale się obraziła i nici z dalszej współpracy ) i to ją... no nie oszukujmy się, musimy poświęcić. Wybacz mi, Marto. Mam nadzieję, że mnie nie zastrzelisz .
No dobrze, skoro mielibyśmy pierwszy "składnik" załatwiony, to trzeba poszukać tego różowego słonia. Ciekawe, gdzie on może być?

Zgodzę się z Api. Bierzemy kukurydzę i pójdźmy dalej.
Pułapka czy też nie, składniki muszą zebrać się. A raczej my mamy je zebrać. Raz kozie śmierć, a co tam!

Noo dobra, bierzemy kukurydze i idziemy szukać następnych rzeczy.

Zgadzam się z Tobą, Api. No dobrze, skoro ja mam w sobie siłę, to Matuś dalej, wskakuj mi na ramiona i krzycz głośno jak się da. Tylko nie krzycz boczek czy Trybson, bo ów obiekt uzna nas za jakichś głupków i nas zignoruje.

No to wskakuje i krzyczę na caaałeeeegooo.

Statek niby przyleciał, ale nie miał zbyt łatwego lądowania. Sami nie wiecie czemu. Wiecie jedynie, że osoba, która nim sterowała, wyglądała na kompletnie pijaną, albo kompletnie nieznającą zasad kierowania takową machiną. Efekty tego były niedługo widoczne.
Nie minęła chwila, a latający obiekt zaczął spadać. Robił to tak niefortunnie, że staranował stojącego na szczycie wieży Mątka.



Mątek:

Straciłeś jedno życie. Zgodnie z zasadami Cyrku Chaosu, zostajesz zawieszony. Oznacza to, że nie możesz uczestniczyć w rozgrywce do końca tej planszy. Gdy twoja drużyna przejdzie dalej, ty również będziesz miał możliwość wykonywania kolejnych ruchów.
Twoją rolę przejmuje klaun


Oto wasze szanse:

Dawid6:



Quatrina:



Mątek:



Kretes102:



Api:



Statek niedługo później huknął w ziemię. Jego części bardzo blisko waszych głów, ale mimo wszystko - nie trafiały w nie. Nie minęła chwila, a w oddali ujrzeliście skuloną istotę, całkiem podobną do Serphana.. wydawała się jednak jakaś taka.. smutna.. bez radości życia.. i w ogóle.. a może nawet.. nieżywa?

Skoro ta postać jest podobna do Serphana, może się okazać, że to właśnie jest niedoszły mąż Api. Podejdźmy do niego i spytajmy się, co się stało. Być może potrzebuje pomocy.