Art, wijąc się z bólu, spojrzał błagalnie na Sir Sera i Celestine.

Nie czekając, co dalej zrobi sobowtór, nietoperz odwrócił się do Sir Sera, Celestine i Alysii, którzy jak dotąd stali jak kołki i patrzyli, jak giną jeden po drugim.

Nie czekając na reakcję, wyrwał Celestine i Sir Serowi ich miecze, po czym pobiegł w kierunku lustra, myśląc, co robić. Jeśli dobre zrozumiał zasadę działania tego niezwykłego zwierciadła, materia organiczna jest przez nie blokowana, ale nieorganiczna bez problemu przez nie przenika. A skoro tak, to powinien być w stanie zabrać swojemu odbiciu wszelkie niebezpieczne przedmioty, wykorzystując bronie jako szczypce...
Wykonawszy swój plan, spojrzał na wijącego się z bólu Arta.

Art, którego już przestało boleć, nieważne dlaczego, opierając się o lustro, nieważne jak, stanął niepewnie na jednej nodze i wyrwał jeden z mieczy Czarnemu.

Nietoperz kilka razy machnął skrzydłem, po czym na próbę wzbił się w powietrze. Wszystko w porządku. Chyba.

Podziękował grzecznie. Teraz trzeba pomyśleć o wydostaniu się. Próby stłuczenia luster raczej nic nie dadzą, ale chyba podłoga i sufit nie są z nich zrobione... to zawsze jakiś punkt zaczepienia, tylko trzeba z tego skorzystać...

Art poskakał chwilę z radości po czym zwrócił się do Hiszpańskiej Inkwizycji:

Nietoperz zbliżył się do wejścia, jednak w ostatniej chwili zrezygnował. Zamiast tego podniósł zwłoki Autora i przerzucił jego zwłoki przez drzwi. Jeśli coś ich tam czeka, ciało powinno zostać zniszczone...

Pole minowe? Żałosne, stare i przewidywalne. A co najważniejsze - kompletnie bezużyteczne w starciu z nim, jako nietoperzem. Czarny wzbił się w powietrze, a pamiętając, że dźwięk odbija się nieco inaczej od metalu niż od drewna podłogi, zaczął badać podłoże przy użyciu echolokacji. Jednocześnie rozglądał się, czy nie zbliża się jakieś niebezpieczeństwo, gotów się cofnąć.

– mruknął Art z zażenowaniem.

Czarny nigdy sam nie spotkał tych potworów, ale znał je z opowieści swojego dalekiego kuzyna, Gienka. Z tego, co wiedział, Mroczny Pasażer zginął, zakrztusiwszy się Dojczwurstem_TM, zaś Szef Kuchni dostał strzałą w kolano dzidą w oko. Nie miał ani Dojczwurstu_TM, ani dzidy, ale może sztylet, który zabrał stamtąd, coś tu pomoże... wszak konstrukcja dzidy opierała się na sztylecie... cofnął się na bezpieczną odległość, po czym cisnął w Szefa sztyletem.