Przygody Mateusza

Dawno, dawno temu żyła sobie pewna mysz. Nazywała się Mateusz. Mieszkała w starym domku gdzie nikt nie mieszkał. Było tam bardzo zimno, ale było co jeść. Mysz była bardzo młoda bo miała dziesięć lat. Nie miała rodziców, ponieważ zgubiła się podczas przeprowadzki. Rodzice próbowali ją znaleźć, ale nie udało się.

Pewnego dnia Mateusz zauważył jakiegoś kota przechodzącego przez zniszczoną deskę w ścianie. Tom, bo to było jego imię zauważył Mateusza i ruszył w pogoń za nim. Mateusz biegł ile sił w nogach. W końcu Tom nie dał rady tak długo biec za jednym kąskiem. Mateusz też miał dość, ale pomyślał sobie, że lepiej uciekać niż być zjedzonym przez kota.

Tom sobie pomyślał, że lepiej zostać w tym zimnym domu niż na polu gdzie nie było co jeść. Mateusz podszedł do Toma. Zapytał go czy nie chciał by być jego przyjacielem, bo chyba lepiej mieć przeciwnika za przyjaciela. Tom popatrzył na Mateusza niechętnie. Po kilku minutach myślenia odpowiedział, że chyba zostanie jego przeciwnikiem dopóki Mateusz nie pokaże Tomowi, że jest chytrym wrogiem, wtedy może Tom namyśli się czy nie zostanie jego przyjacielem.

Mateusz chciał być bardzo chytrym wrogiem, żeby Tom był jego przyjacielem pomimo, że kot zjada mysz. Mateusz był przygotowany na pojedynek. Tom znowu chciał upolować Mateusza, ale Mateusz był tak sprytny, że wybiegł za dom przez deskę, która się kolebała. Tom za nim pobiegł ale uderzył się o deskę przez którą wybiegł Mateusz. Tom wiedział że Mateusz wygrał. Tom znowu się namyślił, ale tym razem zgodził się być jego przyjacielem.

Następnego dnia, kiedy Tom i Mateusz bawili się razem ktoś wszedł przez małą szparkę w drzwiach. Była to mała myszka. Podeszła do Toma i Mateusza. Zapytała ich czy, może zamieszkać w tym domu. Odpowiedzieli, że tak, może zostać. Myszka była bardzo zadowolona z takiej odpowiedzi. Tom i Mateusz zapytali ją jak ma na imię. Odpowiedziała że ma na imię Weronika. Nagle Mateusz przypomniał sobie, że nie ma rodziców. Mateusz się zasmucił. Tom i Weronika zauważyli to, że Mateusz był smutny. Zapytali go dlaczego jest smutny. Odpowiedzał, że nie ma rodziców. Tom i Weronika jak się o tym dowiedzieli to od razu zaczeli szukać jego rodziców. Po kilku tygodniach szukania Tom i Weronika znaleźli rodziców Mateusza. Mateusz bardzo się ucieszył. Mateusz,Tom, Weronika i rodzice Mateusza zamieszkali razem w przytulnym domku. Było tam bardzo ciepło.

I wszystko skończyło się szczęśliwie.


Paweł Kania

To troche takie dziecinne ale daje rade ujdzie w tłumie

Pisałem to kiedy miałem 6 lat !!!!
Teraz mam 10 !!!

Ale ja mam dwa razy więcej lat niż od tych dla których jest to opowiadanie.

Paweł kania zapomniałeś dodać do opowiadania od lat 0 do 1

H**** !!!!
Nie możecie się odczepić !

Twoje opowiadanie jest po prostu dziecinne.Aż staje w gardle jak się to czyta.A skoro o czytaniu mowa.WYWALCIE GO ZA PRZEKLĘŃSTWA NA FORUM

Przepraszam za to przekląństwo !!!!
A co inni się tak nie wyrarzają ??????
Na jednym z moich tematów ktoś napisał coś jeszcze gorszego !!
Po pierwsze ty 1 raz napisałeś jakieś Przekląństwo !!!!!!!
Po drugie Tails powinien za przekląństwa być wywalony z forum !!!!!!!!
Po trzecie to pierwsze i ostatnie moje przekląństwo !!!!
Po czwarte Tails napisał chyba ponad 15 przekląństw(musisz poszperać po forum !! Ja poszperałem !! ) !!!

może ale i tak głupie opowiadanie

A mi się podoba prawda TROCHE dziecinne ale fajne... i Paweł mówił pisał to gdy miał 6 lat więc nie oceniajcie tego tak jakby pisał teraz

Chyba jednak przyznaje ci rację !!!
Przoszę Któregoś z Moderatorów żeby zamkneli ten temat !!!!!

Zmieniłem zdanie nie chcę zamykać tego tematu !!!!
LoneStarowi podoba się to opowiadanie napisałmi przez PW !!!

LoneStar nie zauwarzyłem że ty napisałeś taki post !!!
Dzięki LoneStar !!!!
Odwdzięcze ci się !!!!
Mam na myśli pisanie na twoje tematy !!!
Pasuje ci ????

tym bardziej go wywalcie za Triple posty(Potrójne posty).JUHUUUUJUHUUUU(nie czytaj w środku)Jutro do kumpla jade po gry Juhujuhu