- Tak z ciekawości, znasz jakieś magiczne albo rytualne rytuały, które wymagają klamek? - zapytał chowając do ekwipunku wszystkie te klamki.
Ogólnie Von Kartoffel postanowił, że pójdzie do ratusza sprawdzić czy mają tam jakąś tablicę ogłoszeń z questami.

Neko wytarł knykcie z... uch... tego, co jeszcze niedawno było w środku toperza, po czym skierował się do południowej komnaty.

Kitsune zaczynało nudzić kręcenie się bez celu po zrujnowanej świątyni. Skierował się do zachodniego przejścia z nadzieją trafienia na wyjście, lub chociaż skrzynkę z lootem.

Von Kartoffel zdecydował się wziąść zlecenie na straszliwą bestię z winiarni. Niska płaca sugerowała mały poziom trudności. No, ale jeśli okaże się, że owe coś zejdzie na więcej niż 5 hitów to już niech lepiej Henio zaoferuje coś więcej... na przykład dużo klamek.

Kolejna naprędce naskrobana na ziemi mapka pozwoliła Kochiemu określić, że przejście najprawdopodobniej zaprowadzi go z powrotem do komnaty numer 6. Mruknął pod nosem coś nieprzystojnego o labiryntowej budowie starożytnych świątyń, po czym wrócił do komnaty numer 3 i wypróbował północno-zachodnie przejście.

- A co tam, raz kozie śmierć. Albo kotu... dobry zleceniodawco, czy to jedyne wejście do winiarni?
Uzyskawszy informację odsuwam meble możliwie najciszej i skradam się na dół chcąc wziąść bestię z zaskoczenia.

I gryzie zie... A jednak nie. W ostatniej chwili zawodnik Jan de Franca ukazuje się na końcu tunelu. Z każdym krokiem przyspiesza i [kieruje się na zachód]. Solidne ściany tunelu aż osłupiały z zachwytu. I tak Jan hamuje tuż przed drzwiami ledwo wyrabiając na zakręcie. Mając w pamięci ostatnią potyczkę, przechodzi do klasycznego otwarcia drzwi.

Von Kartoffel uświadomił sobie, że w zasadzie nie ma przy sobie żadnej broni. Ostrożnie więc wyjął z półki butelkę, aby w razie potrzeby rozbić ją o łepetynę poczwary i zrobić tulipana.
Starał się podejść potwora skradając się ale odłamki na podłodze raczej mu nie pomagały.
Zdecydował się, że w ostateczności zwalenie całego regału na stwora nie jest złym pomysłem.

Von Kartoffel ledwo żywy ale wzbogacony o expa, trofeum z potwora i świeżą dawkę determinacji postanowił wrócić do zleceniodawcy.
W tym celu wystukał owy początek hymnu narodowego szwecji. W zasadzie przypomniał sobie, że chyba nie uzgadniał jaka miała być nagroda, ale skoro szczurzy król padł od klamek, to i jakiś byle kmiot mu nie zagrozi.

"Uff już myślałem że ruch zmarnowany, pokój pusty, a tu jednak... ej czekaj ja przecież nawet nie mogę korzystać ze strzałek!" z zawodem pomyślał Jan i z planowanego wyjścia w podskokach zrobił się smutny wymarsz. Tak Jan doszedł do rozwidlenia i jeżeli dobrze rozumiał ułożenie lochu już nie chowając urazy ruszył na południe.